Özdem'den:
"Her zaman bana yaşama sevinci, sevgi, cesaret ve mücadele gücü veren sevgili anneme...
Nur içinde at anneciğim. Ruhun şadolsun. Bana her daim güç vermeye devam ediyorsun."
...
...
...
Bir süre karşılıklı sustuk. Neden sonra yazım düştü aklıma. Afili bir giriş yapmaya karar verdim. Asi ve ergen bir dille anneme seslenecek, tüm kadınların sesi olacak ve şöyle yazacaktım:
"Mirasını istemiyorum anne!
Benim sadece biraz güce ve hayata karışabilmeye ihtiyacım var!
Peri masalları anlatma bana!
Hele şu külkedisi ve tek bezelye tanesinden kaynanasının gözüne giren çıtkırıldım prensesleri sakın anlatma!
Güçlü kuvvetli, bir vuruşta yedi can alan kadınları anlat!
Tek bir hakaret işittiği için kapıları çarpıp giden ve gece sokaklarda uyuyan cesur kadınları anlat!
...
...
...
Kendi gücüme inanmama yardım et!
Cesaret aşıla!
Hanımefendi olmamı tembihleme sakın! ...
Bana ağırbaşlı ol deme! Bir kedi gibi oyuncu ol, deyiver mesela!
Dişiliğimi, diğerleri gibi yalnızca doğurganlığımı öne çıkararak övme!
Neşemi hafifmeşrep oluşuma değil, hayra yor!
Otlar ve ağaçlar gibi ısıya ve ışığa ihtiyacım var anne! Güneşim ol! Önümü aydınlatıp herşeyi görmemi sağla!
Erkeklere nasıl davranmam gerektiğini hiç anlatma bana! Babamı görmem yeter bunun için!
Hayat yolunda mutsuz olursam eğer, kovuğuna sığınacağım ağaçlardan bahset bana, kanadına asılacağım kuşlardan, rüzgarlardan!
Şiir oku bana!
Gitmediğin ama gitmeyi çok istediğin ülkelerden bahset!
Kadınların yalnız kendi hayatlarını yaşadıkları ülkeleri anlat, yoksa da, sen icat et!
Adaletsizliğin ve eşitsizliğin karşısında durma ve savaşma gücü aşıla bana!
Kadınlık koşusunda diğer kadınları rakibim olarak görmemem gerektiğini tembihle ve 'Onlar senin kader arkadaşın, nerede düşmüş bir kadın görürsen, koş, tutup elinden kaldır' de bana n'olur!"
...
...
...
Hatice Meryem
"aklımdaki yılan"
"miras" adlı öyküden
